ҚР салык жүйесінің ерекшеліктері

Автор: Пользователь скрыл имя, 11 Ноября 2011 в 20:52, курсовая работа

Описание работы

Қазақстан қолданылатын салықтар, оның түрлері. Салық жүйесінің ерекшеліктері

Работа содержит 1 файл

налоговая система Казахстана.doc

— 229.50 Кб (Скачать)

  Салық мөлшерлемесі. Салық мөлшерлемесі – салық базасының өлшем бірлігіне салық есептеулерінің шамасын білдіреді. Ол салық базасының өлшем бірлігіне пайызбен немесе абсолюттік сомамен белгіленеді ( Қосымша Г).

  Салық кезеңі. Жекелеген салықтар мен басқа да міндетті төлемдерге қатысты белгіленген уақыт кезеңі салық кезеңі деп түсініледі, ол аяқталған соң салық базасы анықталады және бюджетке төленуге тиісті салықтар мен басқа да міндетті төлемдердің сомасы есептеледі.

  Салықпұл  – субъектінің бір объектіден төлейтін салық сомасы. 

  Салық жеңілдіктері – заңнамаға сәйкес төлеушілерді салықтан толық немесе ішінара босату. Салық жеңілдіктеріне мыналар жатады:

  Салық салынбайтын минимум – салық салудан толық босатылатын салық объектісінің  ең аз бөлігі;

  Табыстың  есептелген сомасынан  шегерілетін шегерімдер (асыраудағы жандарға, мүгедектерге – халықтан алынатын табыс салығы бойынша; күрделі қаржыларға, әлеуметтік объектілерді ұстауға, табиғат қорғаушараларына жұмсалатын шығындардың сомасынан – пайдаға салынатын салық боойынша және т.т.);

  Салық салынатын табыстың құрамына кіріктірілмейтін сома (мысалы, босату кезіндегі ұйғарымды жәрдемақы, халықтан алынатын табыс салығы бойынша өтемақы төлемдерінің сомасы);

  Салық салудың жеке субъектілері мен төлеушілердің  санаттары үшін салық мөлшерлемесін төмендету.

  Салық жеңілдіктеріне сонымен қатар төлеу мерзімін ұзарту және салық бойынша бересіні есептеп шығару да жатады.

  Жеңілдік  кезеңі – салықтар бойынша заңмен белгіленген жеңілдіктердің іс-әрекет ететін уақыты.

  Салық төлеушілер мен салық  органдарының құқықтары  мен міндеттіліктері  – билік пен басқару органдарының салық заңнамасымен реттеледі.

  Салықтық  бақылау– салық службасы органдарының салық заңнамасының орындалуын, жинақтаушы зейнетақы қорларына міндетті зейнетақы жарналарының толық және уақтылы аударылуын бақылауы.

  Салықтық  бақылау мынадай нысандарда жүзеге асырылады:

  • Салық төлеушілерді тіркеу есебі;
  • Салық салу объектілері мен салық салумен байланысты объектілерді есепке алу;
  • Бюджетке түсетін түсімдерді есепке алу;
  • Қосылған құнға салынатын салықты төлеушілерді есепке алу;
  • Салық тексерістері;
  • Камералық бақылау;
  • Салық төлеушілердің қаржы-шаруашылық қызметінің мониторингі;
  • Фискалдық жады бар бақылау касса-машиналарын қолдану ережелері;
  • Акцизделетін тауарлардың кейбір түрлерін таңбалау және сату тәртібін сақтауды тексеру;
  • Уәкілетті органдарға бақылау жасау.

   Кедендік  бақылау агенттігі өз құзыры шегінде  Қазақстан Республикасының кеден шекарасы арқылы тауарлардың өтуімен байланысты төленуге тиіс салықтарды және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдерді өндіріп алу жөніндегі салықтық бақылауды Салық кодексыне және кеден заңнамасына сәйкес жүзеге асырады.

   Салық құпиясын салық төлеуші және оның қаржы-шаруашылық қызметі туралы салық службасы органдары алған кез келеген мәліметтер құрайды.

   Салық заңнамасын бұзған салық төлеушілерге олардың жасырған сомасын, төмендеткен  табымтарын төлеттіріп алу бұзу ауыртпалығына қарай үлестік немесе еселенген көлемде айыппұлдар, бюджетке төленетін төлемдер мерзімін өткізіп алғаны үшін өсімдер түрінде санкциялар қолданылады. 

2.3 Қазақстан салық жүйесіндегі кейбір мәселелер және оны шешу жолдары 

   Қандай  да болмасын мемлекеттің салық жүйесі негізінен екі қызметті атқарады. Біріншісі фискалды қызмет болса, екіншісі реттеуші қызметі. Фискалды қызмет ешкімді де алаңдата қоймайды, себебі кез келген мемлекеттің өмір сүруі үшін қаражаттың қажеттілігі өте маңызды нәрсе. Реттеуші қызмет әркімнің, мейлің мемлекеттің немесе кәсіпкерлердің болсын, аса қызықтыратын мәселесі болып табылады.

   Қазақстандағы салықтардың атқаратын реттеуші қызметіне кеңінен тоқталсақ, оның  оншалықты өз атына сәйкес келе бермейтін  жақтарын байқауымызға болады. Салықтардың реттеуші рөлі негізінен мынадай шараларға жауап беруі қажет: мемлекеттік бюджетке түсетін кіріс мөлшерінің белгілі бір деңгейін ұстап отыру және кәсіпорындар мен жеке тұлғаларға салынатын салықтардың ауыртпалығын реттестіру.

   Қазақстанның 2030 жылға дейінгі даму стратегиясында болашақтағы мемлекетіміздің негізгі байлық көзі шикізатты, соның ішінде ең біріншіден мұнайды экспорттау болып табылады. Осыған сәйкес, салық жүйесінің алдында тұрған маңызды мәселелердің бірі шикізатты экспорттаушыларға салынатын салықтардың тиімділігін арттыру болып табылады.

   Үкімет  басшысының хабарлағанындай, 1999 жылдың қорытындысы бойынша, мұнайды экспорттаудан  тек салық түрінде ғана мемлекеттік  бюджетімізге 500 миллион АҚШ доллары  шамасындағы қаржы түспей қалған. Мұндай көлемдегі қаржы республикалық бюджетіміздің төрттен бір бөлігіндей мөлшерді құрайды. Егер бұл көрсеткіш тек қана мұнай саласында орын алған болса, онда еліміздің бүкіл шикізатын экспорттаудан түспей қалған қаражаттың мөлшері қандай болар еді? [ 12]

   Осындай көлеңкелі экономиканың келеңсіз әрекеттерінен еліміздегі күнделікті тұрмыстық қажеттіліктерге аса зәру болып отырған тұрғындардың бөлігі көп зардаптар шегуде. Екінші жағынан, салық салынатын базаның кемуінен, экспорттаушы емес экономиканың басқа салаларында қызмет атқарып отырған кәсіпорындарға жүктелетін салық ауыртпалығы арта түсуде.

   Аталған кемшіліктерді жою үшін, ең алдымен  салық заңына жаңадан өзгертулер енгізу аса қажет. Қаржы министрі атап өткеніндей, жаңадан қабылданған салық кодексінде айтарлықтай өзгерістер енгізілмеген, демек, жіберілген кемшіліктер алдағы уақытта да жіберілуі мүмкін. Әрине енгізілген өзгерістер әбден саралануы және салық жылының басынан бастап іске асуы қажет. Салық төлеушілер үшін салық жүйесінің ең болмағанда үш-бес жылға дейін тұрақты болып қалуы аса маңызды шарт болып табылады. Тұрақсыз экономика жағдайында бұлай болу әрине мүмкін емес, әсіресе жалпы ішкі өнімнің мөлшері дүниежүзілік бағаға тәуелді жағдайында бұл өте қмынға соғады.[ 13]

   Жер қойнауындағы табиғи байлықтарды өндірушілердің табыстары әлемдік бағаға байланысты екенін ескере отырып, оларға салынатын табыс салығына прогрессивті мөлшерлемені енгізген дұрыс болар еді. Егер шикізаттың қалыптасқан бағасы орташа көрсеткіштен жоғары болып қалыптасса, онда осындай шикізатты экспорттаушы кәсіпкерлер бағаның артық мөлшеріндегідей пайызды қосымша табыс табады. Бұл артық табыс мөлшері қазіргі салық заңында кәсіпорындардың ішкі пайда нормаларына сәйкес үстеме пайда салығы арқылы алынып отыр. Бұл аталған салықтың кемшілігі мынада: ішкі пайда нормасын анықтау кезінде оның мөлшеріне әр түрлі себептер мен субьективті жағдайлар әсер етуі мүмкін және пайда нормасын қайта-қайта қарастырып отыру қажет, өйткені шикізаттың әлемдік бағасы күн сайын өзгерістерге ұшырауы мүмкін.

   Аталған кемшіліктерді жою үшін шикізатты өндірушілерге салынатын табыс салығының базасын кәсіпорынның ішкі пайда нормасынан шикізаттың сатылу уақытындағы қалыптасқан әлемдік бағасы мен шикізатты өндіру мен тасымалдауға кеткен шығындардың айырмасына ауыстыру керек. Бұл арада неліктен шикізаттың сатылу бағасы емес, сатылған уақыттағы қалыптасқан әлемдік баға алынып отыр? Оған себеп, кез келген шикізатты болсын, дацын өнімдерді болсын экспорттаушы кәсіпорындар сатылу бағасын жасалған келісім шарттарда төмендетіп жазып, сөйтіп табыс мөлшерін азайтып көрсетуі әбден мүмкін, ал белгілі бір уақытта қалыптасқан шикізат бағасын кемітіп көрсету мүмкін емес және оның дұрыстығын тексеру онша қиынға соқпайды. Сонымен қатар шикізаттың өзіндік құны мен тасымал шығынын анықтау көп жағдайда тұрақты болып қалады. Бұл арада экспорттаушы кәсіпорындардың келіспейтін жақтары орын алуы мүмкін, мәселен, Қазақстан шикізаты сапасының төмендігі. Шын мәнінде туындайтын қайшылықтарды реттестіру қиын емес. [ 14]

   Егер  экспортталатын шикізаттың әлемдік  бағасы күрт төмендеп кетсе, онда мәселе қалай шешілмек деген сұрақтың қойылуы сөзсіз. Оған жауап беру үшін, мұндай экспорттың еліміз үшін маңыздылығын сарапқа салуымыз қажет. Егер әлемдік бағаның төмендеуіне қарамастан шикізатты еліміз үшін маңызды болып қала берсе, онда өндіруші кәсіпорындарға мемлекет тарапынан көмек көрсету аса қажет. Салық салу жағынан шмкізатты экспорттаушылар үшін көмекті табыс салығы ставкасын да азайту қажет. Мұндай әрекет шикізатты өндірушілер мен экспорттаушылар үшін едәуір көмек болар еді.

   Сонымен, шикізатты экспорттаушыларға қолданылып келген үстеме пайдаға салынатын  салықты алып тастап, бір ғана прогрессивті табыс салығын қолданған дұрыс  болар еді.

   Аса бір ойландырып жүрген мәселенің  бірі – жеке тұлғалардың табысына салынатын салықтардың мөлшері. Қазіргі таңда кәсіпорындарда қызмет атқаратын жеке тұлғалардың жалақыларына екі түрлі: табыс салығы және әлеуметтік салық салынады. Сонымен қатар жалақының он пайызы зейнетақы қорына аударылады. Мәселенің жайын жалақыны төлейтін заңды тұлғалар жағынан қарайтын болсақ, онда жалақы үлестіру барысында кәсіпорындардың қосымша қаржыға шықындалуын байқаймыз. Бұл қызметкерлердің еңбек ақысын көтеруге кәсіпорындар мүдделі емес деген сөз. Жалақы мөлшерін көбейткен күннің өзінде кәсіпорындар әр түрлі жолдармен нақты жалақы мөлшерін азайтып көрсетуде. Осыған байланысты Қазақстан салық жүйесінің алдында қалайша еліміздің азаматтарының орташа жалақы мөлшерін көтеруге болады және кәсіпорындарды қандай жолдармен жалақыны көтеруге ынталандыруға болады деген мәселелер тұр.

   Республикамызда өмір сүріп отырған жалақылары төмен  азаматтар үшін салық заңымызда  жеңілдіктер қарастырылмаған деуге  болады. Мысалы, салық заңында жеке тұлғалардың табыстарына қолданылатын шегерімдердің мөлшері барлық жеке тұлғалар үшін бірдей – бірайлық есептеу көрсеткіші деңгейінде және әрбір бір айлық есептеу көрсеткішінен төмен табыс табатын немесе мүлдем табысы жоқ әрбір жанұя мүшесі үшін бір айлық есептеу көрсеткіші мөлшерінде шегерім жасауға рұқсат етіледі. Яғни жалақы мөлшері 45000 теңге болатын және жалақысы 4500 теңгені құрайтын жеке тұлғалардың табыстарына қолданылатын шегерімдердің шамасы бірдей. Бұл әрине әділдікке жатпайды, ал салықтардың классикалық үлгісі бойынша әділдік қағидаты алдыңғы орынға ие болуы қажет.

   Осындай объективті және субъективті жақтарды ескере отырып, келесі ұсыныстарды қозғауға болады. Біріншісі жеке тұлғаларға қолданылатын шегерімнің мөлшерін өзгерту және оны тек табысы төменгілерге ғана қолдану, екіншісі, табыс салығынан ең төменгі жалақы алушыларды босату.

   Салықтық  жүйенің жұмысы тек қана мемлекеттік  бюджетті толтыруға ғана негізделмейді, сонымен қатар оның реттеуші және ынталандырушы   мәні болады. Салықтық алымдардың жағдайы қосымша Ғ-да көрсетілген.

     Қосымша Ғ-дағы № 3 кестеге сәйкес соңғы жылдары тұрақты өзгеру үрдісіне қосылған құн салығы, корпоративтік және жалпы салықтық түсімдер ие. Яғни, кәсіпорындардың өте үлкен жүктемесі болмайды, ал мемлекеттік бюджет экономиканы реттейтін әлеуетке ие емес. Себебі, мемлекеттің экономика дамуын реттеу үшін жеткілікті қаражаты болуы қажет. Мемлекеттің инвестициялық әлеуетінің талдауы мемлекеттің экономиканы реттуге арналған қаражаттардың жеткіліксіздігін көрсетеді. Көптеген мемлекеттер инвестициялық үдерісті реттеу үшін өндіріске жиынтық инвестициялардың 25 %-дан төмен емес үлесін салады. Салыстыру үшін мемлекеттік шығындардың деңгейін анықтайтын, экономикаға салынатын салық жүктемесі келтірілген ( қосымша Д) .

     Қосымша Д-дағы деректерге сәйкес Қазақстандағы салықтық түсімдер халыаралық стандарттарға сәйкес емес, бұл бюджеттің мемлекеттегі болып жатқан инвестициялық үдерістерді реттеуді төмендетеді ( ЖІӨ-нің 22 % Италиядағы 50,8 %-ға қарағанда—Қазақстан үшін max бағдарламасы; Жапониядағы 32,9 %-Қазақстан мүшін min бағдарламасы).

   Қазақстан үшін тағы да бір мәселе—экономикаға салынатын салық жүктемесінің құрылымы. Дамыған мемлекеттерде өндіріске салынатын салықтар үлесі уақыт өте келе азаяды, ал тауарлар мен ресурстарға салықтар үлесі ұлғаяды. Ал Қазақстанда керісінше корпоративтік салықтар ұлғая түсуде.  Бұл Салық кодексіндегі осы салыққа деген нормативтік көрсеткіштің жоғары деңгейімен байланысты болуы ықтимал.

   Қосымша Е-дағы № 5 кестеде Қазақстанның облыстары бойынша кәсіпорындарға салынатын салық жүктемесі берілген. Бұл есептеулердің болжамдық сипаты болғанымен, олар кәсіпорынға салынатын салық жүктемесінің 20-35% құрайтынын анық көрсетеді. Әлемдік тәжірибеге сәйкес халықаралық стандарттар бойынша салық жүктемесінің тиімді деңгейі 30-40 % болуы қажет. [ 18, 35-41 беттер]

   Сонымен, егер республикамыздың салық жүйесіндегі жеке тұлғаларға салынатын табыс салығына осындай өзгерістерді енгізетін болса, табысы өте төмен дәрежедегі азаматтарыға едәуір көмек  болар еді.

   Ал  кәсіпорындардың тиімді жұмыс жасауын ынталандыру үшін өндіріске салынатын салықтарды төмендетіп, тауарлар мен қызметтерге, тауар айналымына салынатын салықтарды жоғарылату керек.

Информация о работе ҚР салык жүйесінің ерекшеліктері