Ядролық қару

Ядролық қару

Ядролық қару – жаппай қырып-жою қаруы.

Дүние жүзіндегі  ең бірінші атом бомбаларының бірі, салмағы 20т (1950 жылдар)

Атом  бомбасы (Атомная бомба) — авиациялық ядролық бомбаның алғашқы атауы. Оның әрекеті жарылғыш тізбекті ядролық бөлінуі реакциясына негізделген. Термоядролық синтезреакциясына негізделген сутек бомбаның пайда болуымен жалпы "ядролық бомба" деген термин орнықты.

Ядролық қару орталығы

Ядролық қарудың  өзінен, оны жеткізетін құралдардан (зымыран, торпедо, ұшақ, артиллериялық атыс), сондай-ақ қарудың нысанаға дәл тиюін қамтамасыз ететін әр түрлі басқару құралдарынан тұрады. Ол – ядролық және термоядролық болып бөлінеді.

Ядролық қару

Ядролық қару жаппай қырып-жою құралы ретінде қысқа  мерзім ішінде әкімшілік орталықтарды, өнеркәсіп және әскери нысандарды, әскерлер тобын, флот күштерін талқандау, қоршаған ортаны радиоактивтік ластандыру, жаппай бүлдіру, суға батыру, т.б. мақсаттар  үшін қолданылады. Ядролық қару адамдарға  күшті моральдық және психологиялық әсер етеді. Оның қуаттылығы тротилдік эквивалентпен бағаланады. Қазіргі заманғы бұл қарудың қуаты ондаған тротилден бірнеше ондаған млн. тротилге дейін жетеді. Арнайы әдебиеттерде ядролық қарудың қуаты килотоннамен (кт) және мегатоннамен (мт) де көрсетіледі. Бұл қаруды қарулы күштердің барлық түрлері қолдана алады. Ядролық қару қуаттылығы бойынша стратегиялық, оперативті-тактикалық және тактикалық болып бөлінеді. Ядролық қару жарылған кезде: екпінді толқын, жарықтық сәулелену, өтпелі радиация, радиоактивті зақымдану мен электр-магниттік импульс сияқты зақымданушы факторлар пайда болады.

Екпінді толқын

Екпінді толқын өз жолында кездескен барлық нысандарға әсер етеді. Мысалы, 100 кт тротилдік  эквиваленті бар ядролық жарақ  ауада жарылған кезде екпінді  толқын жасырынатын орыннан сыртқа, жарылыс эпицентрінен 1,6 км қашықтықтағы адамдарды апатқа ұшыратып, 4,5 км радиустағы көп қабатты тас ғимараттарды толықтай қиратады. Жарылыс кезіндегі  жарықтық сәулелену әр түрлі материалдарды  балқытады, тұтандырады, түрін өзгертіп, көмірлендіреді. Жанды тіндер әр түрлі дәрежедегі күйіктерге ұшырайды; 1,4 км қашықтықта жасырынған адамдар жарықтық сәулеленуге ұшырайды, 3,5 км-де ауыр дәрежедегі, 3,8 км-де орташа дәрежедегі, 5 км-ге дейін жеңіл дәрежедегі күйікке ұшырайды, 7 км радиуста өрттер шығады.

Өтпелі радиация

Өтпелі радиация (ядролық жарылыс кезіндегі гамма-сәулелену  мен нейтрондар ағыны-әсері 10 – 15 с-қа созылады) сәуле ауруының пайда болуына әкеп соғады. 100 кт тротилдік эквивалентті ядролық жарық жер үстінде жарылған кезде жасырынатын жерден тыс орналасқан адамдар 1 км радиуста өлімге ұшырап, 1,7 км-де ауыр дәрежедегі, 1,9 км-де орташа, 2 км-ге дейін жеңіл дәрежедегі күйікке ұшырайды. Қоршаған орта мен онда орналасқан нысандардың радиоактивті зақымдануы ядролық жарылыс бұлтынан және радиоактивтік заттардың түсуінен пайда болады.

Электр-магниттік  импульс

Электр-магниттік  импульс (ядролық жарылыстар кезінде  пайда болатын қысқа мерзімдік  электр және магниттік өрістер) антенналарға, сымдарға, кабельдік тармақтар мен  байланыс құралдарына әсер етіп, істен  шығарады. Ядролық қарудың жасалуы 20 ғасырдағы ядролық физиканың дамуымен байланысты болды. 20 ғасырдың 40-жылдарының бас кезінде АҚШ ғалымдарының тобы ядролық жарылысты жүзеге асырудың физика қағидаларын дайындады.

Атом бомбасын сынау

Ядролық жарылыс

Бірінші жарылыс Аламогордодағы сынақ полигонында 1945 жылғы 16 шілдеде жасалды. 1945 ж. тамызда әр қайсысының қуаттыдығы 20 кт болатын 2атом бомбасы Жапонияның Хиросима (8 тамыз) мен Нагасаки (9 тамыз) қаласына тасталып, үлкен адам шығынына ұшыратты (Хиросимада 140 мыңдай,Нагасакида 75 мыңға жуық адам). КСРО-да академик И.В. Курчатов басқарған ғалымдар тобы ядролық қару жасады. 1947 ж. Кеңес үкіметі КСРО үшінатом бомбасының құпиясы жоқ екендігін мәлімдеді. 1949 ж. тамызда КСРО-да Семей полигонында бірінші атом бомбасын сынау өткізілді. 1952 ж. 1 қарашада АҚШ-та қуаттылығы 3 мт термоядролық қондырғы жарылды. Авиациялық бомба түріндегі термоядролық қару АҚШ-та 1954 ж. жасалды. КСРО-да термоядролық бомба 1953 жылдың 12 тамызында бірінші рет сынақтан өткізілді. 50-жылдардың ортасында АҚШ пен КСРО-да ядролық қаруды әр түрлі қашықтықтарға жеткізуге арналған әр түрлі кластар мен типтердегі тасығыштар жасалды. 1960 ж. КСРО-да Қарулы Күштердің ерекше түрі – стратегиялық мақсаттағы ракеттік әскер құрылды. АҚШ пен КСРО-дан басқа Ядролық қару 1952 ж. 30 қазанда Ұлыбританияда, 1960 ж. 13 ақпандаФранцияда, 1964 жылдың 16 қазанында Қытайда пайда болды. Кейіннен Ядролық қаруға Үндістан мен Пәкстан да ие болды. Қазіргі кезде кем дегенде 30 ел ғылыми-техникалық жағынан ядролық қару шығаруға дайын. АҚШ-та 1975 жылдың өзінде 30 мың бірліктен астам ядролық қару-жарақ түрі болды (әскери-әуе, әскери-теңіз күштері мен құрлықтағы әскерлердің иелігіндегі 80 мың стратегиялық және 22 мыңдай тактикалық түрі). Ядролық қаруды межеге жеткізу үшін әр түрлі алып ұшақтар жасалып, олар тұрақты әскери дайындыққа келтірілді. 1976 жылдың қарсаңында АҚШ-тың стратегиялық шабуылдаушы күштерінің құрамында 1054 құрлықаралық баллистикалық зымырандар (“Титан-2”, “Минитмен-2”, “Минитмен-3”), 400-ден астам ұшақтар(В-52 және В-111) болды, 41 атомдық сүңгуір қайық “Поларис А-3” және “Посейдон” зымырандарымен жарақтандырылды. Осы тектес атомдық қару түрлері басқа атомдық державаларда да жеткілікті дәрежеде. Сондықтан ядролық қару бүкіл адамзат үшін орасан қауіп болып есептеледі. Мысалы,Америка мамандарының есептеулері бойынша қуаттылығы 20 мт термоядролық қару 24 км радиустағы барлық тұрғын үйлерді жермен жексен етіп, оның эпицентрінен 140 км-ге дейінгі аралықтағы тіршілік иелерін жоя алады. Атом қуатын әскери мақсаттарға қолдануға байланысты қауіп халықтардыңядролық қаруға тыйым салу жолындағы қуатты қозғалысын тудырады. Ядролық қаруға халықаралық тыйым салу жолындағы маңызды кезең ауада,кеңістікте, су астында, аспанда Ядролық қаруларды сынауға тыйым салу туралы шарт (1963); мемлекеттердің Айды және т.б. аспан денелерін қоса алғанда аспан кеңістігін зерттеу және оны пайдалану бойынша іс-әрекет қағидалары туралы шарт (1967), Ядролық қаруды таратпау туралы шарт (1968); теңіздер және мұхиттер түбінде, олардың қойнауларында ядролық қарумен басқа да жаппай қырып-жоятын қаруларды орналастыруға тыйым салу туралы шарт (1971) болып табылады. БҰҰ-ның “Халықаралық қатынастарда күш қолданбау және ядролық қаруды қолдануға түпкілікті тыйым салу туралы” резолюциясы аса маңызды қадам болды. Кезінде КСРО мен АҚШарасында жасалған “ядролық соғыстың туу қаупін азайтудың шаралары туралы келісім” (1971) де үлкен маңызға ие. Ол бойынша кездейсоқ немесе рұқсат етілмеген жағдайда ядролық қаруды қолдануға ескерту қарастырылған. Ракетаға қарсы қозғалыс жүйесін шектеу және стратегиялық шабуыл қару-жарағын шектеу саласында кейбір шаралар туралы Уақытша келісім (1972); ядролық соғыстың алдың алу туралы келісім (1973), сонымен қатар ядролық қаруды жер астында сынауға шек қою туралы шарт (1974), т.б. келісімдер бар. 1976 ж. 31 наурызда КСРО мен АҚШ мемлекеттері ядролық қаруды жер астында сынауды жүргізбеуге міндеттеме қабылдады. Осы жылы КСРО мен Франция кездейсоқ және рұқсат етілмеген жағдайда ядролық қаруды қолдануды ескерту туралы шарт, ал 1977 ж. Ұлыбритания мен Кеңес Одағы кездейсоқ ядролық соғыс туындағанда бетін қайтару туралы келісім жасасты. КСРО-дағы ядролық қаруды сынаудың барлық түрлері негізінен Семей полигонында өтті. Ол Қазақстанның солтүстік-шығыс және орталық аудандарына орасан зор экологиялық апат әкелді. Сондықтан КСРО-ның ыдырауы қарсаңында тәуелсіз Қазақстан үшін ең басты мәселе ел аумағындағы ядролық қарудың тағдыры болды. КСРО-ның ыдырауы алдында Қазақстанда 1040 ұрыс зарядты 104 “РС-20”ракетасы (НАТО классификациясы бойынша – “СС-18”) болды. Әлемдегі ең ауыр құрлықаралық баллистикалық ракета (әрқайсысының қуаттылығы 550 кт-дан тұратын 10 ядролық оқтұмсық) Державинка (қазіргі Ақмола облысы) мен Жаңғызтөбедегі (Шығыс Қазақстан) екі базада орналасты. Семейдің түбіндегі аэродромда 240 қанатты ядролық ракетасы бар 40 ТУ-95 МС стратегиялық бомбалаушы ұшақ орналасты. Қазақстанда қуатты ядролық ғылыми-өндірістік кешен құрылып, жұмыс істеді. Елімізде КСРО-дағы барлық уранның 40%-ы өндірілді. 1994 ж. Қазақстан ядролық қарудан ерікті түрде бас тартты. Осы жылы Будапештте (Венгрия) АҚШ,Ұлыбритания және Ресей мемлекеттері басшылары Қазақстанның тұтастығына, шекарасының өзгермеуіне, ел экономикасына қысым көрсетілмеуіне кепілдік берген құжатқа қол қойды. Олар, егер Қазақстанға қарсы агрессия туындаған жағдайда осы жағдайды талқылау үшін дереу БҰҰ-ның Қауіпсіздік кеңесін шақыруға міндеттенді. 
Ядролық қаруға қажетті зарядты жасауға Қазақстан азаматтары үлес қосқан. 1959 ж. Қазақ тау-кен институтының (қазіргі ҚазҰТУ) МЦ-54 “Түсті, сирек және асыл металдар металлургиясы” мамандығы бойынша бітірген түлектері: Н.Ф. Болонев, Г.Н. Бунин, А. И. Галактионов, Е.В. Космачев, А.К. Кузнецов, Э.П. Куликов, Б.В. Макаренко, С.С. Макаренко, В.М. Розманов, В.П. Статкун, С.В. Стовярский, И.В. Токмачев, Ю.П. Штефан РесейдіңТомск-7 қаласындағы п/ж ғ153 құпия мекемесіне (қазіргі СХК – Сібір химия комбинаты) жолдама алды. СХК-да жоғары байытылған уран мен плутонийдің негізінде жасалған ядролық материалдармен жұмыс жүргізілді.Қазақстандық мамандар ядролық зарядты жасау технологияларын жолға қою ісіне өз үлестерін қосып, атом өнімдерін жасауға қатысты.

Ядролық қарудың  әлемдегі запастары

	1947	1952	1957	1962	1967	1972	1977	1982	1987	1989	1992	2002	2009
АҚШ	32	1005	6444	≈26000	>31255[2]	≈27000	≈25000	≈23000	≈23500	22217[2]	≈12000	≈10600	5113[3]
КСРО/Ресей	0	50	660	≈4000	8339	≈15000	≈25000	≈34000	≈38000		≈25000	≈8600	≈2800
Ұлыбритания			20		270							512	160[4]
Франция					36							384	384
Қытай					25							400
Үндістан + Пәкістан												<100
Израиль												≈200
Барлығы	32	1055	7124	>30000	39563	>40000	≈50000	≈57000	63484		<40000	<20450

Сілтемелер

 

 

Ядролық қарудың  таралуының қауіп-қатері

Көп адамды өлтіріп, адамның еңбегімен жасалған заттар мен қоршаған ортаға көп шығын келтіретін қарулар «жаппай қырып-жоятын қару» деп аталады. Қарулардың бұл түрі қазіргі ұрпақпен қоса, адамның болашақ ұрпағына да қауіп-қатер тудырады. Өйткені бұл зиянды салдар көп уақытқа дейін сақталып қалады.

Соғыс адамзат тарихының  айтарлықтай бөлімін құрайды. Расында адамзат Жер бетіне келгеннен бастап пайда табу үшін басқаларға үстемдік ету жайлы ойланып келеді. Бірде-бір адам басқа біреудің оған үстемдік етуін қабылдамайтын болғандықтан, адамдар арасында соғыс пен қақтығыс басталды. Бастапқыда садақ, балта мен найза сынды алғашқы қарулар пайдаланылатын. Бірақ уақыт өте келе адамның өміріндегі дамулардың (жетістіктерінің) арқасында бұл суық қарулар танк пен зеңбірекке айналды. Сөйтіп соғыс әдісі өзгерді. Адам қарапайым түрде еңбек етіп, дұшпанына көп шығын келтіре алатын болды. Дамыған, жаңа технологиялардың пайда болуының арқасында қару шығару да кеңейіп, жаппай қырып-жоятын қару сынды қару-жарақтар ортаға келді. Ядролық бомбалар, химиялық және микробиологиялық қарулар осы топқа жатады.

Біз осы бағдарламамыздың арқасында сіздерді ядролық қарулардың жаңа буыны және олардың салдарымен, сонымен қатар ядролық қаруларды таратпау келісімхаттары және олардың жүзеге асырылу үдерістерімен таныстыратын боламыз. Сондай-ақ, зардабы болатын ащы ядролық оқиғалардың алдын алудағы халықаралық және үкіметтік емес ұйымдардың рөлдеріне, ядролық қаруды таратудағы алпауыт державалардың мақсаттарына тоқталатын боламыз. Бүгінгі бағдарламада жаппай қырып-жоятын қаруларды жалпы қарастыратын боламыз. Бізбен бірге болыңыздар!

Көп адамды өлтіріп, адамның еңбегімен жасалған заттар мен қоршаған ортаға көп шығын келтіретін қарулар «жаппай қырып-жрятын қару» деп аталады. Қарулардың бұл түрі қазіргі ұрпақпен қоса, адамның болашақ ұрпағына да қауіп-қатер тудырады. Өйткені бұл зиянды салдар өзін біраз уақыт сақтап қалады. Мұндай қарулардың қауіп-қатері мен салдарын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.

Жапонияның Хиросима мен Нагасаки қалаларының атомдық  бомбамен бомбалануы тарихи оқиғасында 200 мың адам қаза тапты. Бұл есеп оқиғадан кейінгі жылдары обыр және басқа да ауруларға шалдығу мен радиоактивті заттардың адам бойына әсер ету салдарынан қаза болған жандардан басқа. Жарылыстан бірнеше жыл өткен соң мыңдаған кемтар, мүгедек сәбидің дүниеге келуі мен өмірін қайғы-дертпен өткізулері осы оқиғаның тағы бір бөлімі болып табылады.

Жаппай қырып-жоятын қарулардың арасында химиялық, микробиологиялық және атомдық қарулар «күрделі қарулар» деп аталады. Бұлардың ішінде атомдық қарулар ең зиянды қару болып табылады. Радиоактивті атомның жарылыс пайдаланылып, ядролық жарылыс немесе басқа да өзгерістің салдарынан заттарды, қоршаған ортаны жоғары деңгейде қирата алатын немесе зиян келтіретін қарулар «атомдық қарулар» деп аталады. Бұл қарулардың бірінші және екінші буынына атомдық және термоядролық бомбалар жатады. Бұлар 1940-1950 жылдар аралығында шығарылды. Қазірге дейін сынақ үшін жарылған термоядролық бомбалардың ең күштісінің қуаты Хиросимада жарылған бомбаның күшімен салыстырғанда 2500 есе артық. Бұл бомбаны 1961 жылдың қазан айында орыстар Ресейдің солтүстігінде, Антарктидада орналасқан Митушикабай аралының көгінде сынақтан өткізді. Жарылыстың мақсаты америкалық бақталасқа технология мен күшінің дамығандығын дәлелдеу болды.

Ядролық қарулардың үшінші буыны нейтрондық бомбалар сынды  бірнеше түрлі ядролық қаруларды  қамтиды. Бұл қарулар 1960-1980 жылдары  өндірілді. Америка нейтрондық бомбаларды қырғи ұшақтарға қарсы стратегиялық қару ретінде шығарды. Бұл қарулардың бір түрі Американың құрлықаралық баллистикалық қырғи зымырандарды бақылау үшін өндірілді. Бірақ ядролық қарулардың төртінші буынының технологиялық сипаттары адамды таң қалдырады. Бұл қарулар супер-лазер сынды дамыған технологиялар арқылы шығарылады. Қарудың бұл түрі бірнеше кг немесе метрден тұратын жеңіл әрі тым кішкентай арнайы қорғаныс арқылы іске асырылады. Бірақ аталмыш қарудың қирату күші ондаған тонна жарылғыш заттың күшімен тең. Сонымен қатар нысанаға алу қабілеті өте жоғары. Жүргізілген бақылаулардың нәтижелеріне қарағанда, ядролық қарулардың төртінші буынының қирату күші жүзден азырақ метр қашықтықта әрбір тонна жарылғыш зат сол қашықтықтағы адам денесінің температурасын 24 градусқа дейін арттырып, шамамен 60 градусқа жеткізеді. Мұның нәтижесінде адам бір сәт естен танып, бірден өлімге ұшырайды.

Жаппай қырып-жоятын қарулардың арасында күрделі қарулардың бірі биологиялық қарулар болып табылады. Бұл қарулардағы бактерия, вирус, микроп пен т.б. заттар дене ішінде таралып, адамды, жануар мен өсімдіктерді (жалпы тірі затты) ауруға немесе өлімге ұшыратады. Қазіргі кезде топалаң, шешек және оба ауруларын тудыратын факторлар дүниежүзінде биологиялық қарулардың ең қауіпті зияндарына жатады.

Шешек ауруы - адам мен жануарларға тән ескі аурулардың бірі. Бірақ қазіргі кезде бұл  аурудың көзі жойылғандықтан, шешек  ауруының вакцинасын егудің қажеті жоқ. Алайда АҚШ пен Ресей бұл вакцинаны өздерінің микроптық коллекцияларында сақтап, әлемге таратылмас үшін арнайы жағдайда сақтауда дейді. Олар бұл аурудың үлгілерін микроптық қаруларында пайдаланған болатын. Бірақ алпауыт державалардың тойымсыздығына көңіл бөле, олардың сөздеріне толықтай сенуге болмайды. Өйткені қауіпті бұл вирусты сақтау үшін бірде-бір себеп жоқ. Шешек ауруының вирусы қысқа уақыттың ішінде көп адамның ажалына себеп бола алады. Америка әуе күштерінің мәлімдемесі бойынша, егер 3 млн адам осы вируспен уланса, 2 айдың ішінде 1 млн адам өлімге ұшырайды.

Қауіпті оба ауруы да – адам мен жануарларға ортақ аурулардың бірі. Бұл ауру осы ауруға шалдыққан науқастардың 90-100 пайызын өлімге ұшырата алады. Аталмыш ауру дем алу жолдары арқылы жұғады. Қазіргі уақытқа дейін бұл вирусқа қарсы екпе шығарылмаған. 1347 жылы Еуропада оба ауруының кеңінен таралуының салдарынан бұл құрлықтың 25-35 пайыз тұрғынын өлімге ұшыратты.

Топалаң ауруы –  адам мен жануарлар арасында кездесетін жұқпалы, қауіпті ортақ аурулардың бірі. Тіпті жел соқпай, күн ашық кезде тұрғын аймақта 100 кг топалаң вирусын тарату арқылы биологиялық шабуыл үш миллионнан астам адамның өліміне себеп болуы мүмкін.

Химиялық қару да күрделі қарулар тобына жатады. Химиялық қарулар газ, сұйық және қатты күйде адам, жануарлар мен өсімдіктерді уландыру үшін қолданылатын барлық химиялық заттарды қамтиды. Химиялық қаруды таратпау, өндірмеу, сақтау және пайдалануға тыйым салатын конвенцияда химиялық қарулар осылай сипатталған. 1915 жылы Германия химиялық қаруды алғаш рет пайдаланған кезде дүниежүзілік қауымдастық бір ауыздан бұл әрекетті айыптады. Сол себепті 1919 жылы Версаль хаттамасын дайындау кезде хаттаманың 17-бабында: «Тұншықтыратын, уландыратын газдар мен осыған ұқсас барлық сұйық заттарды пайдалануға тыйым салынады»,- деп жазылды. 1925 жылғы Женева протоколының алғы сөзінде: «Өркениетті әлемде дүниежүзілік қауымдастық химиялық және биологиялық қаруларды жек көреді. Сондықтан бұл қаруларды пайдалануға тыйым салу халықтардың ожданына сәйкес келеді»,- деп қуатталған. Халықаралық протоколдар мен хаттамаларда келтірілген тыйым салулар мен талпыныстарға қарамастан, АҚШ Вьетнамдағы агрессиясында Оңтүстік Вьетнамдағы ұлт-азаттық қозғалыспен соғыста жеңіліске ұшыраған соң осы ел халқына қарсы химиялық және биологиялық қаруларды қолданды. Қауіпті биологиялық қарулардың салдары әлі күнге дейін осы елді мекеннің табиғаты мен бүгінде дүниеге келіп жатқан ұрпақтарының бойынан анықталып отыр. 1980 жылдары Ирактың Иранға қарсы таңылған соғысында Батыстың қолдауының арқасында химиялық қаруларға жеткен Ирак диктаторы Саддам Иран халқы мен жауынгерлеріне қарсы түрлі қауіпті қарулар пайдаланды. Бұл қарулар ішектердің күшті қабынуы, кома, көздің шырықты қабығының ісігі, лоқсу, дем алудың алдын алу, соқырлық, теріге күшті жара шығу сынды түрлі ауруларға, кейін өлімге душар етті.