Ленин

Автор: Пользователь скрыл имя, 06 Сентября 2013 в 21:15, биография

Описание работы

Владимир Ильич Ленин (нағыз тегі Ульянов; 1870 ж. сәуірдің 22 — 1924 ж. қаңтардың 21) — көрнекті ресейлік төңкерісшілі, сөзші, пәлсапашы, ленинизмніңнегізін қалаушы, большевиктер партиясы көкейтесті құрылтайшылардың бірі, Ресей КФСР мен КСРО орнатушысы, Кеңестік Үкіметін басқарушысы (1917 ж.қарашаның 8 бастап РКФСР Халық Комиссарлары Кеңесінің төрағасы, 1922 желтоқсанның 30 бастап КСРО Халық Комиссарлары Кеңесінің төрағасы).

Работа содержит 1 файл

ленин.docx

— 29.64 Кб (Скачать)

Владимир Ильич  Ленин (нағыз тегі Ульянов; 1870 ж. сәуірдің 22 — 1924 ж. қаңтардың 21) — көрнекті ресейлік төңкерісшілі, сөзші, пәлсапашы, ленинизмніңнегізін қалаушы, большевиктер партиясы көкейтесті құрылтайшылардың бірі, Ресей КФСР мен КСРО орнатушысы, Кеңестік Үкіметін басқарушысы (1917 ж.қарашаның 8 бастап РКФСР Халық Комиссарлары Кеңесінің төрағасы, 1922 желтоқсанның 30 бастап КСРО Халық Комиссарлары Кеңесінің төрағасы).

Владимир Ильич Ленин Карл Маркс ілімін жалғастырушы. Педагог И.Н. Ульяновтың отбасында туған. Қазан университетінде оқыған (1887), 20 ғ. басында эмиграцияда болған. 1903 ж. Ресей большевиктерінің коммунистік партиясының басшыларының бірі болған. 1917 ж. Петроградтағы Қазан төңкерісін басқарған. Кеңестердің Бүкілресейлік 2-сьезінде РКФСР Халық комиссарлар кеңесінің төрағасы болып сайланған. Көзқарасы бойынша кап. құрылымды ауыстыратын, әділетті экон-қоғамды құрылым деп санаған социология теориясының жақтаушысы. Ленин жұмысшыларды ағарту партияның маңызды міндеті деп санаған. Оның басты мақсаттарының ішінде бұрынғы жүйенің (сословиялық және кластық) орнына, мемлекет тарапынан қаржыландырылатын жергілікті сайланбалы органдар басқаратын, біркелкі еңбек мектептері қағидасына негізделген, оқу өндірістік еңбекпен біріктірілген халық ағартудың демократиялық жүйесін құруды дұрыс деп атаған. «Жаттау мектебі» мен «үркіту мектебінен» бас тарту мектептің, соның ішінде шетелде жинақталған педагогика теориясы мен практика жиналған жағымды тәжірибеге сүйеніп іске асырылады деген. [1][2]

Лениннің шежіре терегі [3]

                 ┌──Григорий Ульянин

             ┌──Никита Григорьевич Ульянин

         ┌──Василий Никитович Ульянин

     ┌──Николай  Васильевич Ульянов (Ульянин)

     │   └──Анна  Симеоновна Ульянина

 ┌──Илья Николаевич  Ульянов (1831—86)

 │   │       ┌──Лукьян Смирнов

 │   │   ┌──Алексей  Лукьянович Смирнов

 │   └──Анна Алексеевна  Смирнова

 │

Владимир Ильич  Ульянов(1870-1924)

 │

 │       ┌──Мошка  Ицкович Бланк

 │   ┌──Александр  Дмитриевич (Израиль) Бланк

 │   │   └──Мириам Бланк

 └──Мария Александровна  Бланк (1835—1916)

     │   ┌──Юган Готлиб (Иван Фёдорович) Гросшопф

     └──Анна Ивановна  Гроншопф

         │       ┌──Карл Рейнгальд Эстедт

         │   ┌──Карл Фредерик Эстедт

         │   │   └──Беата Элеонора  Ниман

         └──Анна Беатта (Анна Карловна) Эстедт

             │   ┌──Карл Борг

             └──Анна Кристина Борг

                 │   ┌──Симон Новелиус

                 └──Анна Бригитта Новелиа

                     └──Екатерина Аренберг



Шығармалары[өңдеу]

  • Ленин В. И. Не істеу керек? Қозғалысымыздың толғағы жеткен мәселелері = Что делать? Наболевшие вопросы нашего движения Т. 5. — 574 б. — Не істеу керек?

 

Георгий Валентинович Плеханов


 

Георгий Валентинович Плеханов (желтоқсанның 11, 1856 – мамырдың 30, 1918; ескі стиль: қарашаның 29 1856 – мамырдың 17 1918) — Ресей революционері жәнемарксизм теоретигі. Ол Ресейдегі социал-демократиялық қозғалыстың негізін қалап, алғашқы орыс марксисі болған.

Плеханов марксизмге философия саласында және өнер мен діннің қоғамдағы рөлі туралы көп үлес қосқан. 1876 жылы Қазан кафедральды шіркеуінің сыртында патша билігін айыптап, Чернышевскийдің идеяларын қорғап сөз сөйлегеннен кейін Плеханов жасырынуға мәжбүр болды. Саяси қызметін ол Волгин деген бүркеме атпен атқарды. Кейбір зерттеушілер осы есім атақты революционер Владимир Ильич Ульяновтың Ленин деген бүркеме атты Плехановтың саясатына қарсы болуының бедгісі ретінде қабылдауына себеп болды беп ойлайды. Бірақ аттардың пайда болу уақыты бойынша бұл пікір негізсіз болып көрінеді. Ленин атын ол Плехановпен келіспеушіліктер пайда болғанға дейін қолдана бастады. Тарихқа деген монистік көзқарас деген атақты еңбегін Плеханов Бельтов деген бүркеме атпен жазған.

Плеханов басында халықшыл әрі халықшылдардың Жер және бостандық деген ұйымының жетекшісі болатын. 1880 жылы Ресейден шет елге кеткен соң ол батыс Еуропадағы социал-демократтық ұйымдармен байланыс орнатып, Карл Маркс пен Фридрих Энгельстің еңбектерін зерттей бастады. Соның нәтижесінде ол халықшылдықтан бас тартып, марксизмге бет бұрды.

1883 жылы ол Лев Дойчпен және Вера Засуличпен бірге «Еңбекті азат ету тобы» деген орыс революционерлерінің арасында марксизмді насихаттауға арналған топты құрды. Ол топ ыдыраған соң Плеханов Ресей социал-демократтық жұмысшы партиясына (РСДЖП) мүше болып, Ленинмен істес болды.

1903 жылы РСДЖП-ның екінші құрылтайында Плеханов Ленинмен қатынасын үзіп, меньшевиктерді қолдады. Бірінші дүниежүзілік соғыс кезінде ол (большевиктердің «пролетарлық интернационализміне» кереғар) «ұлтшыл» бағытты ұстанып, Германияны жеңуге шақырды. Ленин Апрель тезистері деген еңбегінде Плеханов пен өзінің басқа да қарсыластарын Социал-шовинизмді ұстанады деп айыптады. Плехановтың айтуынша, 1915 жылы Циммервальд конференциясынан кейін және 1916 жылы ІІ-ші Интернационал тарқағаннан кейін ІІІ-ші Интернационалдың құрылуын қолдау арқылы Ленин «азамат соғысын» қолдап шықты.

Келіспеушіліктеріне қарамастан, Ленин  тіпті Плехановтың көзі тірісінде-ақ оның марксист философиясы мен әдебиетіне зор үлес қосқанын мойындаумен болды. Ол Плеханов туралы былай деп жазды: «Оның сіңірген еңбегі орасан зор. 1883 жыл мен 1903 жылдар аралығындағы 20 жыл ішінде ол өте терең, әсіресе оппортунистер, махистер және халықшылдарға қарсы бағытталған мақалалар жазды». Тіпті Қазан революциясынан кейін де Ленин Плехановтың еңбектерін қайта басып шығарып, оны болашақ коммунистерге оқыту керек деп талап етті.

Плеханов Ақпан революциясынан кейін Ресейге қайта оралып, Единство ұйымын құрды. Алайда большевиктер ұйымдастырған Қазан революциясына ол қарсы болып, Ресейден шетелге кетті. Ол Финляндияның Терийоки қаласында қайтыс болды (қазір Ресейдегі Зеленогорск қаласы). Ол Волково зиратында Белинский мен Добролюбовқабірлерінің маңында жерленді. Ленинмен алауыздықтарына қарамастан кеңестік коммунистер оның есімін ардақтап, екі жоғары оқу орнын оның атымен атады.

Еңбектері[өңдеу]


  • «Патша билігінің жаңа қолдаушысы», 1889
  • «Анархизм және социализм» (1895)
  • «Тарихқа деген монистік көзқарастың дамуы», (1895)
  • «Материализм тарихы бойынша мақалалар», (1896)
  • «Тарихқа деген материалистік көзқарас», (1891)
  • «Белинский және рационалды реалия», (1897)
  • «Жеке адамның тарихта атқаратын рөлі»
  • «Марксизмнің негізгі мәселелері», (1908)

Информация о работе Ленин